Η πασχαλιά είναι ίσως ένα από τα λίγα λουλούδια που έχει συνδεθεί τόσο έντονα με την περίοδο του Πάσχα. Κι αυτό δεν το οφείλει μόνο στον όνομα της αλλά και στο γεγονός ότι ανθίζει μία φορά το χρόνο, για είκοσι έως τριάντα μέρες, κοντά στο Πάσχα.Πρόκειται για ένα λουλούδι σπάνιας ομορφιάς με μεθυστικό άρωμα και λιλά λεπτοκαμωμένα άνθη που δημιουργούν μεγάλες και εντυπωσιακές, κωνικές ταξιανθίες. Εκτός από πολύ όμορφη όμως η πασχαλιά θεωρείται και προάγγελος της άνοιξης αφού με την εποχή της άνθισης της σηματοδοτεί το αν η άνοιξη θα έρθει νωρίς ή αργά.
Αν λοιπόν, σας έχει γοητεύσει τούτο το ξεχωριστό φυτό και έχετε την απαραίτητη υπομονή να το περιμένετε ν' ανθίσει δεν έχετε παρά να το προσθέσετε στο κήπο και τη ζωή σας.
Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΠΑΣΧΑΛΙΑΣ Η πασχαλιά λέγετε πως ήταν το δένδρο που πρόσφερε την δροσιά και τον ίσκιο του στην Παναγία και τον Ιωσήφ, όταν εκείνοι όδευαν προς την Αίγυπτο στην προσπάθεια τους να σώσουν τον Χριστό από την δολοφονική μανία του Ηρώδη. Τότε η Παναγία το ευλόγησε να είναι πάντα φορτωμένο με πανέμορφα, ευωδιαστά άνθη. Σύμφωνα με το μύθο όμως το όνομα του το πήρε λίγο καιρό αργότερα, όταν οι Ιουδαίοι σταύρωσαν τον Χριστό. Είχε φυτρώσει κοντά στο Γολγοθά και βλέποντας τον Κύριο να σταυρώνεται μαράθηκε, από τον καημό του. Όταν τρεις μέρες μετά ο Ιησούς αναστήθηκε, το δεντράκι ζωντάνεψε για να πάρει κι αυτό μέρος στη μεγάλη χαρά της Ανάστασης.
Φυλλοβόλος θάμνος με μεγάλα, βαθυπράσινα και σε σχήμα καρδιάς φύλλα, η πασχαλιά οφείλει το όνομα της στο γεγονός ότι ανθίζει για 20 έως 30 ημέρες κοντά στο Πάσχα. Ανάλογα με το είδος και την ποικιλία, τα αρωματικά της λουλούδια βγαίνουν σε μεγάλες και εντυπωσιακές, κωνικές ταξιανθίες. Οι πιο πολλοί την έχουμε θαυμάσει σε διάφορες αποχρώσεις του μοβ, ωστόσο συχνά συναντάμε τα απλά ή διπλά άνθη της σε διάφορους τόνους του λευκού, ιώδους, μπλε και κίτρινου. Το πιο σύνηθες είδος στην Ελλάδα είναι η κοινή πασχαλιά (Syringa vulgaris), με τα χαρακτηριστικά μοβ-φούξια άνθη. Μετρίου μεγέθους, δεν ξεπερνά σε ύψος τα 4 - 5 μ. και τα 2 - 3 μ. σε διάμετρο. Φυτεύεται ως θάμνος (μεμονωμένα είτε σε ομάδες), καθώς και σε μπορντούρες ή φράχτες. Με το ανάλογο κλάδεμα μπορεί να διαμορφωθεί σε δενδρύλλιο, ενώ τα κομμένα άνθη της -αν και δεν διατηρούνται πολύ-διακοσμούν το βάζο μας. 
Πρόκειται για ένα ανθεκτικό και σκληροτράχηλο φυτό που μεταφυτεύεται εύκολα και δεν έχει πολλές απαιτήσεις σε φροντίδα, νερό και λιπάσματα. Το μόνο ίσως μειονέκτημα του είναι πως έχει την τάση να πετάει παραφυάδες. ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ: Ύψος 4 - 5 μ., διάμετρος έως 3 μ.
ΕΔΑΦΟΣ: Χωρίς πολλές απαιτήσεις, αρκεί το έδαφος να στραγγίζει καλά (το μείγμα φύτευσης πρέπει να περιέχει ελαφρόπετρα) και να μην είναι όξινο - η οξύτητά του, δηλαδή, να είναι μεγαλύτερη από 7 pΗ.
ΚΛΙΜΑ: Φυτεύουμε σε ηλιόλουστη θέση.
ΠΟΤΙΣΜΑ: Δεν θέλει πολύ νερό. Ποτίζουμε 2 - 3 φορές το μήνα τους ζεστούς μήνες.
ΚΛΑΔΕΜΑ: Κλαδεύουμε ελαφρώς το χειμώνα, για να διαμορφώσουμε ή να διατηρήσουμε το σχήμα στην πασχαλιά, αφαιρώντας μερικά ξερά, αδύνατα, άρρωστα και κακοσχηματισμένα κλαδιά. Δεν κονταίνουμε τους βλαστούς που θα παραμείνουν στο φυτό, γιατί έτσι αφαιρούμε και τα μπουμπούκια που θα μας δώσουν λουλούδια την ερχόμενη άνοιξη. Τον Ιούνιο και αφού τελειώσει η ανθοφορία, κόβουμε τα υπερώριμα λουλούδια (για να μην εξαντληθεί το φυτό στη δημιουργία καρπών και σπόρων). Τον Αύγουστο αφαιρούμε τις παραφυάδες.
ΛΙΠΑΣΜΑ: Για μεγαλύτερης διάρκειας ανθοφορία, λιπαίνουμε Ιανουάριο - Φεβρουάριο με οργανικό λίπασμα τύπου 8-5-10.
ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ: Με σπόρο την άνοιξη και με ημιώριμα μοσχεύματα (κομμένοι βλαστοί που φυτεύονται στο χώμα και βγάζουν ρίζες) τον Αύγουστο, με παραφυάδες ή με εμβολιασμό σε κατάλληλα υποκείμενα.
ΧΡΗΣΕΙΣ/ΦΥΤΕΥΣΗ: Για φράχτη (φυτεύουμε ανά 1,5-2μ),
ΑΝΤΙΞΟΟΤΗΤΕΣ: Δεν παρουσιάζει ιδιαίτερα προβλήματα.
Πηγή πληροφοριών: εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου